Cadillac CTS to samochód klasy średniej-wyższej produkowany przez koncern GM. I generacja tego modelu ujrzała światło dzienne w 2002 roku, a do produkcji weszła rok później jako następca modelu Catera (amerykański odpowiednik Opla Omegi).
Auto miało zapoczątkować odmianę marki zarówno pod względem stylistycznym jak i technologicznym. CTS był pierwszym Cadillaciem od 1988 roku w którym oprócz skrzyni automatycznej, dostępna była także skrzynia manualna (5- lub 6-biegowa). Stylistyka auta jest dosyć odważna, ale została dobrze przyjęta. O Ile przód wywołuje mieszane uczucia, o tyle bok i tył auta prezentują się korzystnie. Zarówno przednie jak i tylne światła zostały osadzone pionowo, a masywny grill i liczne ostre rysy sprawiają, że auto wygląda zgrabnie. Wnętrze wygląda luksusowo, ale chaotycznie zaprojektowana deska rozdzielcza, użyte materiały oraz ich spasowanie pozostawiają wiele do życzenia.
Ponieważ CTS miał być oferowany także w Europie, Amerykanie oprócz dwóch dużych 5,7- i 6-litrowych widlastych „ósemek” o mocy 400 KM, oferowali także silniki V6 o pojemności od 2,6 do 3,6 litra. Moc wahała się odpowiednio od 185 do 255 KM. Dostępna była także sportowa odmiana – CTS-V. Oprócz drobnej zmiany stylistycznej, auto otrzymało także utwardzone zawieszenie i było wyposażone w silnik V8. Cadillac CTS był oferowany jako 4-drzwiowy sedan, a napęd był przenoszony na tylne koła.
Sukces modelu na rynku amerykańskim spowodował, że w 2008 roku pojawiła się II generacja CTS-a. Stylistyka jest bardzo podobna do poprzednika. Grill zyskał pionowe żebra, a reszta pozostała prawie bez zmian. Kanciaste kształty i ostre rysy dalej tworzą dynamiczną linię, a przód zyskał ładnego wyglądu. Tym razem, oprócz 4-drzwiowego sedana, dostępna był także 5-drzwiowy kombi (od 2009 roku) i coupe (od 2010 roku). O ile kombi również wyglądało zgrabnie, o tyle coupe sprawiało wrażenie zbyt masywni,go a tył ewidentnie nie pasował do charakteru auta. Wnętrze CTS-a zostało dopracowane a deska rozdzielcza - uporządkowana.
Pod maską również znalazły się jednostki V6 i V8 w przypadku wersji CTS-V. Mniejsze silniki miały pojemność 3 i 3,6 litrów o mocy odpowiednio 270 i 263 KM. Większa jednostka została podkręcona w 2012 roku do 318 KM. Topowa jednostka legitymowała się mocą 556 KM i imponującym momentem obrotowym 747 Nm. Do przekazywania mocy na tylne koła służyła 6-stopniowa skrzynia manualna lub automatyczna. Klienci mogli również zamówić napęd na 4 koła, lecz był on dostępny jedynie w wariancie z przekładnią automatyczną.
W 2013 roku zaprezentowano III generację Cadillaca CTS. Nadwozie wyraźnie różni się od poprzedników. Przednie pionowe światła zostały wydłużone w kierunku szyby czołowej, a niektóre rysy zostały zaokrąglone. Tym razem zrezygnowano z szerszej gamy nadwoziowej i oferowany był tylko 4-drzwiowy sedan. Wnętrze również zostało odświeżone, a rozmieszczenie przycisków na desce rozdzielczej nawiązuje do kształtu znaczka marki.
Pod maską po raz pierwszy trafił 4-cylindrowy silnik wspomagany turbosprężarką o pojemności 2 litrów i mocy 272 KM. Mocniejsze jednostki V6 mają pojemność 3,6 litra i 335 oraz 420 KM w przypadku jednostki TwinTurbo. Sercem zaprezentowanej w 2015 roku wersji CTS-V był 6,2-litrowy motor V8 z kompresorem o imponującej mocy 649 KM, co pozwala na rozpędzenie 1,8 tonowego sedana do 100 km/h w 3,7 sekundy. Moment obrotowy wynoszący 855 Nm jest przenoszony na tylne koła. Oprócz mocarnego silnik, auto zyskało wewnątrz sportowe fotele, a zewnątrz większe wloty powietrza, dodatkowe listwy, przedni i tylny spojler oraz tylne dyfuzor, wykonany z karbonu.
Głównymi konkurentami Cadillaca CTS są m.in. Audi A6, BMW serii 5, Acura RL czy Volvo S80.