Hyundai Accent to samochód należący do klasy średniej niższej. I generacja tego auta weszła na rynek w 1994 roku zastępując model Pony, jednak na niektórych rynkach był on sprzedawany właśnie pod tą nazwą.
Accent występował w aż 4 wersjach nadwoziowych – 3- lub 5-drzwiowy hatchback, 4-drzwiowy sedan i 2-drzwiowe coupe. Przez swoją „karierę” niewielki Hyundai zdobył miano trwałego, solidnego i taniego auta, jednak szczególnie wykończenie wnętrze pozostawiało wiele do życzenia. Spasowanie było zadowalające, jednak wyciszenie stało na niskim poziomie, przez co przy wyższych prędkościach w środku było nieprzyjemnie głośno. Dodatkowo pasażerowie często narzekali na brak miejsca na tylnej kanapie i trudny dostęp do niej, poza odmianami 4- i 5-drzwiowymi.
Pod maską znalazły się tylko jednostki benzynowe. Miały one pojemność 1,3 lub 1,5 litra i moc od 60 do 99 KM. Dla coupe był dodatkowo zarezerwowany 1,6-litrowy motor o mocy 105 KM. Silniki były łączone z automatem o 4 przełożeniach, lub 5-biegową skrzynią ręczną, która niestety nie odznaczała się dużą trwałością. Produkcja tej generacji trwała w Egipcie aż do 2006 roku.
W 1999 roku zadebiutowała II generacja Accenta. Nadwozie otrzymało więcej ostrych kształtów i nabrało bardziej zadziornego charakteru (szczególnie po faceliftingu). Tym razem Koreańczycy ograniczyli się do 3 wersji nadwoziowych, a w późniejszym czasie zbudowane coupe służyło wyłącznie do startów w rajdach samochodowych.
Pod maską pozostały te same silniki co w poprzedniku, oprócz najsłabszej, 60-konnej jednostki. Pojawił się za to 1,5-litrowy benzyniak o mocy 102 KM, oraz jedyny diesel o pojemności 1,5 litra rozwijający 82 KM. Wyraźne zmiany dotknęły za to wnętrza, które stało się przestronniejsze i bardziej przyjazne dla pasażerów na tylnej kanapie. W 2003 roku przeprowadzono lifting, który nieco odświeżył i uatrakcyjnił wygląd auta. Wtedy też wprowadzono 1,6-litrowego benzyniaka o mocy 105 KM.
W 2005 roku wprowadzono do produkcji III generację Accenta. Na różnych rynkach występował on pod różnymi nazwami np. Brio, Avega, czy Verna. Nadwozie znów nabrało okrągłych kształtów, lecz w niektórych wersjach nadwoziowych auto wyglądało nieproporcjonalnie (szczególnie z tyłu). Konstrukcyjnie pojazd bazował na Kii Rio, z którą był także spokrewniony stylistycznie. Tym razem zrezygnowano także z 5-drzwiowego hatchbacka pozostawiając w ofercie jego odmianę 3-drzwiową oraz 4-drzwiowego sedana. Niestety po raz kolejny w II rzędzie siedzeń mogło zabraknąć miejsca wysokim pasażerom, a dostęp był utrudniony w przypadku hatchbacka. Nie uległo poprawie także wyciszenie wnętrza.
Jeśli chodzi o gamę jednostek napędowych, szefowie Hyundaia postanowili ograniczyć ją do 2 benzyniaków i 1 diesla. Silnik wysokoprężny CRDi miał 1,5 litra pojemności i rozwijał 110 KM. Jednostki o zapłonie iskrowym miały pojemność 1,4 i 1,6 litra i moc odpowiednio 97 i 112 KM. Kolejnym niedociągnięciem które wlecze się za każdą generacją to niedopracowana skrzynia biegów, która przenosiła moment obrotowy na przednią oś.
W 2010 roku wprowadzono na rynek IV generację Accenta. Auto plasuje się między i20 i i30 oraz występuje jako 4-drzwiowy sedan lub 5-drzwiowy hatchback. Szczególnie ta druga odmiana jest bardzo podobna do większego brata. Nadwozie w porównaniu do poprzednich wersji nabrało ciekawego i dynamicznego desingu.
Pod maską znalazły się 2 benzyniaki o pojemności 1,4 i 1,6 litra rozwijające 108 i 140 KM, a także turbodiesel osiągający 128 KM. Niestety sprzedaż w Europie odbywa się jedynie na Ukrainie oraz w Rosji, pod nazwą Solaris.
Głównymi rywalami Hyundaia Accent są m.in. Chevrolet Aveo i Skoda Fabia.