Renault 18 to samochód osobowy klasy średniej produkowany przez francuskie przedsiębiorstwo motoryzacyjne. Auto zadebiutowało w 1978 roku jako następca udanego modelu 12. Konstrukcyjnie auto bazowało na tej samej płycie podłogowej co poprzednik, ale korzystało z nieco nowocześniejszych podzespołów.
Bardzo dużo uwagi poświęcono bezpieczeństwu pasażerów – nadwozie poddawano różnym testom zderzeniowym, stworzono kontrolowane strefy zgniotu a kolumna kierownicza była łamana. Dodatkowo starano się także, aby podczas zderzenia z pieszym, ten drugi jak najmniej ucierpiał – pod wstępnym zaprojektowaniu nadwozia, wszystkie ostre linie zostały wygładzone. Początkowo w sprzedaży był tylko 4-drzwiowy sedan, ale już rok po debiucie pojawiło się także 5-drzwiowe kombi o nazwie Break lub Variable. W wersji sedan bryła nadwoziowa przypominała tą z poprzednika – charakterystyczne były nieco pochylone ku krańcom przednia i tylna maska.
Na początku do napędu służyły 2 benzyniaki – 64-konny silnik 1.4 oraz 79-konne 1.6. W 1980 roku do oferty dołączył 2,1-litrowy wolnossący diesel o mocy 66 KM, a 1,6-litrowy benzyniak otrzymał turbosprężarkę podnoszącą moc do 109, a od ’82 do 125 KM. W 1984 roku, poza nowymi silnikami, zmodyfikowano nieco atrapę chłodnicy oraz deskę rozdzielczą która pochodziła od modelu Fuego. Wtedy też do oferty dołączył 2,1-litrowy turbodiesel generujący 88 KM, a rok później paletę benzyniaków zasilił 105-konny silnik 2.0.
Moc kierowana była na przednią oś za pomocą 3-biegowej skrzyni automatycznej bądź 4- lub 5-stopniowej przekładni manualnej. Dodatkowo w 1983 roku pojawił się Renault 18 Break 4x4, który dysponował napędem na 4 koła od Steyr-Damiler-Puch. W 1986 roku zakończono produkcję Renault 18, a jego następcą został model 21.