Renault Fuego to sportowy samochód osobowy produkowany przez francuskie przedsiębiorstwo motoryzacyjne. Auto pojawiło się w 1980 roku jako następca modeli 15/17. Pojazd występował jedynie jako 3-drzwiowy hatchback.
Renault Fuego pod niektórymi względami był przełomowym modelem. Konstrukcyjnie korzystał on z podzespołów R18, jednak to właśnie w nim po raz pierwszy użyto centralnego zamka, który sterowany był z pilota. Oprócz tego wyposażenie Fuego za dopłatą mogło być bardzo bogate i obejmować m.in. klimatyzację, komputer pokładowy, tempomat czy skórzaną tapicerkę. Mimo iż linią nadwozia Fuego przypomina sportowe coupe, to nim tak naprawdę nie jest, choć nie brakuje mi sportowych ambicji.
Design auta idealnie wpisuje się w ówcześnie panującą modę. Charakterystycznym elementem była m.in. gięta tylna szyba, która w dużej mierze służyła za klapę bagażnika. Co oprócz centralnego zamka jeszcze było przełomowego w Fuego? Otóż był to ówcześnie najszybszy samochód napędzany jednostką wysokoprężną – osiągał on 180 km/h. Niestety Renault zaczęło odchodzić od swoich dawnych założeń, dlatego Fuego miało napęd na przednią oś. Do napędu służyły benzyniaki o pojemności 1.4, 1.6 oraz 2 litrów, które generowały kolejno 64, 97 (w wersji 1.6 Turbo – 132 KM) oraz 110, a także wcześniej wspomniany diesel z turbosprężarką 2.1 TD o mocy 86 KM.
W 1984 roku przeprowadzono modernizację wnętrza oraz atrapy chłodnicy. Dodatkowo do oferty dołączył 2,2-litrowy benzyniak rozwijający 102 KM. W 1986 roku zakończono produkcję Renault Fuego